Ruim 100 jaar kerk in eenvoud

Ruim 100 jaar

Omstreeks 1880 besloot de gemeenteraad van Delft een aantal straten aan te leggen in het gebied waar de kerk nu staat. Vanuit de toen Franciscaanse parochie aan de Burgwal in het centrum (Sint Jozefkerk, nu Maria van Jessekerk) werd een bijkerk gesticht in het nieuwe stadsdeel, dat het Westerkwartier zou gaan heten; een echte arbeiderswijk. 
Architect Jac. van Gils kreeg de opdracht een "waardig en eenvoudig, solide en praktisch kerkgebouw" te ontwerpen "voorzien van zevenhonderd plaatsen en begrensd door een lieve, nette en aangenaam ingerichte pastorie". De kerk werd gebouwd in neo-romaanse stijl, een open ruimte zonder dure versieringen.

In 1909 werd de eerste steen gelegd en op 6 juni 1910 was de plechtige inwijding door de bisschop van Haarlem. Groepen bewoners van het Westerkwartier zamelden geld in voor aanschaf van de monstrans en de godslamp, die nog altijd in de kerk aanwezig zijn. In 1912 kreeg de kerk een Maarschalkerweerd-orgel. Deze werd in 2001 gerestaureerd. 
In 1922 werd de bijkerk een zelfstandige parochiekerk met de naam H.H. Nicolaas en Gezellen. In die jaren kwam er een uurwerk in de toren, een geschenk van drie trouwe weldoensters. Een rijke boer schonk drie wijzerplaten. Volgens de overlevering wilde hij aan alle kanten kunnen laten zien hoe laat het was, behalve aan de noordzijde: Daar had hij geen land liggen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn meerdere parochianen uit het Westerkwartier gesneuveld of in arbeidskampen omgekomen. Eind 1942 werden de klokken door de bezetter uit de toren weggehaald. Na de oorlog kwamen er twee nieuwe luidklokken en werd de schildering van de Martelaren van Gorcum door pater Humbert Randag ofm aangebracht.

Verandering

In 1971 onderging de kerk een ingrijpende interieurwijziging. Een aantal houten banken werd vervangen door stoelen; recht onder de koepel kwam een rond liturgisch centrum, waarop een eenvoudig altaar werd geplaatst. Door een deel van de ruimte af te scheiden met matglazen scheidingswanden werd de kerk intiemer en huiselijker.

Op 1 januari 2007 fuseerde de kerk met de nabij gelegen kerk van de Heilige pastoor van Ars. 
Daarbij kreeg ze de huidige naam Franciscus en Clarakerk. De vier overgebleven katholieke kerken in Delft fuseerden op 1 maart 2009 tot de Sint Ursula parochie.

Pastorie

Vanaf het begin woonden er Franciscaanse paters en broeders in de pastorie, die zorgden voor de vieringen en het pastoraat. In 2016 nam pater Ben Bolmer ofm afscheid als laatste Franciscaanse pastor van deze geloofsgemeenschap. Dit betekende ook het afscheid van de communiteit na 106 jaar Franciscaanse aanwezigheid in de Raamstraat en 300 jaar Franciscaanse broeders in Delft.

Sinds januari 2018 wonen katholieke jongeren in de voormalige woonruimte van de Franciscanen. 
Zij vormen een woon-, studie- en werkgemeenschap, delen het geloof, hebben gemeenschapsavonden over geloof & leven en vieren wekelijks het ochtendgebed in de dagkapel. Zij zijn ook betrokken bij vieringen en jongeren-activiteiten in de Ursula parochie.

Kerk in eenvoud

De ruim 100-jarige geschiedenis van deze kerk, de Franciscaanse gemeenschap en aanwezigheid in de wijk is boeiend en met veel illustraties beschreven in het boek 'Kerk in Eenvoud'. Dit boek is verkrijgbaar bij het secretariaat voor 10,00 Euro.